9.000.002 fietsers in Beijing!!

Nihao!!

Wij zijn in China!! Vanuit Ulaan Baatar hebben we de allerlaatste etappe van onze treinreis afgelegd. Het wennen aan de Chinese gewoonten begon al in onze coupee; onze beschaafde medereizigers waren kampioenen in het smakken, roggelen, slurpen, boeren en neusophalen. Daar kunnen wij nog heeeeel veel van leren!! We kregen in de trein een hele hoop aandacht, elke keer kwam er weer een andere spleetoog om de hoek kijken naar deze blanke reuzinnen. Stoicijns blijven lezen hielp niet want ze trokken alles in hun nieuwsgierigheid direct uit onze handen. Met wel vijf Chinezen tegelijk stortten ze zich op onze Viva, de atlas (op z'n kop) en ook de Nederlandse boeken vielen in de smaak!

Ook hier duurde het wachten bij de grens heel lang, dit keer niet door vervelende beambten, maar omdat het hele treinonderstel verwisseld moest worden, want het spoor heeft hier een andere maat. Ineens hingen we 6 meter boven de grond terwijl onder ons mannetjes hun leven op het spel zetten om ons China binnen te loodsen!!
Ons ontbijt (noedelsoep.. lang leve de integratie;)) werd verstoord doordat we in de verte ineens DE muur op zagen doemen!! Heel indrukwekkend hoe dit bouwwerk door het ruige landschap heen kronkelt. Ontzettend steil, soms alleen brokstukken maar ook goed gerestaureerde delen op de bergkammen.

De laatste 35 km reden we door de buitenwijken van Beijing, waar overal ontzettend hard gebouwd wordt. Het is overduidelijk dat de stad helemaal in de ban van de Olympische Spelen is en hier word je overal op straat aan herinnerd. Beijing is heel overzichtelijk, verzorgd en lang niet zo volgestouwd als we verwacht hadden. Overal zie je luxe, imposante gebouwen en moderne winkelcentra waar we in Europa van dromen, omgeven door goed onderhouden bloemperken en prachtige parken. 's Avonds knallen de kleurrijke neonreclames je tegemoet en is er overal leven op straat. De sfeer is relatief gemoedelijk alhoewel de mensen duidelijk gedreven zijn om hard te werken.

Zodra we uit trein bevrijd waren stonden we te springen om te kijken of de fietsen de reis overleefd hadden. We zijn direct aan het sleutelen gegaan en in no-time hadden we onze trouwe tweewielers weer tot leven gebracht! We crossen de hele dag met een glimlach over mega brede fietspaden door deze enorme stad. Op bijna iedere hoek van de straat zijn bewaakte fietsenstallingen, waar bij gebrek aan ruimte de bakfietsen tot 2 meter hoog worden opgestapeld, je zou de onderste maar zijn...

Overal staan fietsstoplichten maar er is niemand die zich daar wat van aantrekt, dus staan er mannetjes gewapend met vlaggetje en fluitje wanhopig te gebaren, maar helaas voor deze verkeersregelaars zoekt iedereen zijn eigen weg in de verkeerschaos... Gelukkig zijn wij aan het verkeer in Lombok gewend dus voelen we ons al helemaal thuis in dit fiets paradijs! We sjezen over speciale fietsfly-overs en door nauwe steegjes vol met eettentjes waar we ons te goed doen aan de meest bijzondere specialiteiten; schorpioenenspiesjes (ze leven nog), sprinkhanen, kakkerlakken, varkensballen, kippenmagen, geglazuurde tomaten, gebakken zeewier, zeepaardjes, slangetjes en allerlei ondefinieerbaar materiaal waar we met argwaan langs lopen. Sommige dingen zien er echter veel onschuldiger uit dan dat ze blijken te zijn; de noedels die naar asperges smaakten bleken koeienmagen te zijn...Slik!

Te fiets hebben we al een groot deel van de stad gezien; het Tianamen plein, de verboden stad, diverse markten en parken. Maar we kijken er naar uit om over twee dagen Beijing vaarwel te zwaaien en de rest van het land te verkennen om eindelijk die kilometers op ons tellertje te zetten.

China, we komen eraan!!!

Ps: We zijn inmiddels ook mobiel bereikbaar hier. Ons Chinese nummer is: +86 (0) 13552550461.

Geniet van jullie nazomer, wij denken aan jullie!

Kus,

Rienke en Martine