Mongolen zijn zo gek nog niet!

Sain Baai nuu!!!

Wat geweldig dat als je zo'n tijd niet achter de computer hebt gezeten zoveel enthousiaste berichtjes leest!! We zijn zelf ook nog steeds laaiend enthousiast en vermaken ons uitstekend tussen onze soortgenoten.
Zoals sommige inmiddels misschien door hebben zijn we langer in het land der Mongolen gebleven dan het plan was. Het kostte wat moeite om het land binnen te komen, want de toegang tot onze trein werd versperd door een gigantische Russische kenau die al wijzend op onze fietsen alleen maar heel hard "njet" bulderde. Na een hoop hijsa en hulp van andere reizigers is het ons toch gelukt om met fiets en al over de grens te komen. En gelukkig maar, want dit land is geweldig! Tussen Rusland en China lijkt het klein, maar het is nog 70x zo groot als Nederland.

Onze eerste avond in Mongolie zijn we naar een traditionele muziekvoorstelling geweest... Het gezang had veel weg van geiten geblaat (ze knijpen hun keel dicht en proberen er dan uit alle macht lucht door heen te persen)... Het is ons tijdens al onze zangsessies in de auto nog niet gelukt om dit te evenaren.

Samen met een Brit, een Nieuw Zeelander en een Israelier hebben we 9 dagen in een Russisch 4x4 busje door het land gecrossed, oftewel gehobbeld en gebobbeld!! De wegen zijn gewoon wat bandensporen dwars door de woestijn en gelukkig bleek onze chauffeur een ingebouwd kompas in zijn hoofd te hebben. Dat was erg geruststellend, want de weg vragen is erg lastig als je maar drie auto's per dag tegen komt. Het is echt ongelofelijk uitgestrekt en verlaten met een bevolkingsdichtheid van 1,5/km2! Gelukkig zijn er 6 keer zoveel beesten als mensen, wat voor heel veel vermaak heeft gezorgd.

We hebben over 200 m hoge zandduinen kameelgereden, helaas ruiken we nu nog naar ze :( Vervolgens geprobeerd te slapen tussen de schetende schapen en geiten en niet te vergeten de kamelen. Voor deze trip vroegen wij ons nog af wat voor geluid ze maakten, we zijn er intussen uit: een voorbij scheurende motor met een zieke zeeleeuw achterop! Een betere omschrijving kunnen we niet geven... We hebben dwars door de bergachtige graslanden gedraafd op een soort veredelde ezels (Rienke kon net niet meesteppen) waar je heel hard "KOE" tegen moest roepen om ze vooruit te krijgen.. De enige echte wilde prezwalsky-paarden ter wereld waren een stuk indrukwekkender, maar gelukkig hoefden we daar niet op te rijden...

's Nachts sliepen we in "gers", een soort stoffen igloos waar de meesten Mongolen nog steeds in wonen en hiermee vier keer per jaar verhuizen om zich telkens aan de erbarmelijke weersomstandigheden aan te passen. De temperatuur schommelt hier namelijk tussen de +40 en -40 graden C!!! Met nul graden vonden wij het al nodig om de tent in de fik te steken, van zo'n actie krijg je het vanzelf warm!
De nomaden stralen zelf ook veel warmte uit, we werden overal heel gastvrij verwelkomd! Dit betekende echter wel dat we de meest bijzondere "lekkernijen" kregen voorgeschoteld. Dus gezicht strak in de plooi terwijl je kokhalzend probeert alles binnen te houden. Het eerste kopje zoute yak-melk was even schrikken, maar als je doet alsof het soep is, is het goed binnen te houden.
Bij volgende beproeving: gefermenteerde paardenmelk (probeer dit niet thuis: karnemelk een paar jaar buiten de koelkast laten staan) verlangden wij smachtend naar de zoute thee. Om deze smaak te camoufleren kregen we zo mogelijk nog zuurdere bakstenen gevoerd; blijven lachen en nog een slokje nemen;)!! De mensen waren zo oprecht vriendelijk dat we dit graag voor ze over hadden. Waarschijnlijk hadden ze zelf ook heel veel lol om ons gestuntel.

Na verloop van tijd begonnen onze lichaamsgeuren de stank van melk en de dieren te overtreffen, maar of dat nou een vooruitgang was... Met 9 keer douchen in 21 dagen hopen wij ons diepte record bereikt te hebben... En die mannen maar zeuren wanneer we de auto vol met deo spoten...

Morgen stappen we op de trein om in China de fietspaden te gaan testen!

Dikke kus voor iedereen!